Piątek
Naszą przygodę rozpoczniemy w Krakowie, dokąd z każdego miejsca w Polsce można dojechać bezproblemowo chociażby pociągiem, autobusem, samolotem. Wyjazd spod Galerii Krakowskiej od strony ulicy Pawiej obok dworca PKP (zobacz mapę) o 23.30. Prosimy o przybycie 15min wcześniej!Wesoły autokar, wyposażony w wygodne rozkładane oraz rozsuwane fotele, toaletę, lodówkę, barek itp., zabierze nas w niezapomnianą podróż. Czas będziemy umilać sobie dobrą muzyką, filmami i karaoke. Zabierz kilka swoich ulubionych kawałków i pokaż nam, co lubisz! Jedziesz z nami pierwszy raz? Witamy na pokładzie!Bardziej doświadczeni i zaprawieni w boju koledzy i koleżanki w mig wprowadzą Cię w arkana naszej radosnej gromadki! Jedziesz pierwszy, drugi, sto osiemdziesiąty raz? Zabierz trochę „prowiantu” – integrację czas zacząć!Po drodze planujemy częste (co ok. 3 godziny) postoje na stacjach benzynowych. Można rozprostować kości i uzupełnić zapasy.
Sobota
Po wesołej nocy w autokarze, nad ranem przebudzimy się na granicy węgiersko-serbskiej, skąd udamy się do Nowego Sadu, głównego miasta Wojwodiny, które jest jednym z najważniejszych centrów kulturowych Serbii oraz drugim po Belgradzie ośrodkiem akademickim kraju.Nowy Sad jest kojarzony z austro-węgierską architekturą, wielokulturowością i wielonarodowością, festiwalami teatralnymi i dużym muzycznym wydarzeniem znanym w całej Europie – festiwalem Exit, obejmującym kilkanaście scen muzycznych.Głównym obiektem naszego zainteresowanie będzie zabytkowa dzielnica miasta Stari Grad, z wieloma zabytkami, muzeami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Znajduje się tam wiele zabytkowych świątyń prawosławnych, katolickich, greckokatolickich, ewangelickich i innych, a także synagoga. W pobliżu mostu Varadin znajduje się port turystyczny goszczący statki wycieczkowe z całej Europy. Ponadto w mieście organizowane są rejsy po Dunaju. Podczas przewidzianego czasu wolnego będzie możliwość zasmakowania tutejszej kuchni – mieszaniny tradycji serbskich i węgierskich. Niech więc nikt nie waży się stołować w licznych tu pizzeriach! To byłby grzech śmiertelny. Zasada jest prosta: jeśli jesteśmy głodni, omijamy wszystkie miejsca, które mają „zachodnie” nazwy. Na okolicznym targu będzie można nabyć wszystko co domowe, m.in. rakiję wyrabianą przez chłopów. Następnie udamy się na zakwaterowanie w regionie Zlatibor. To słynny region turystyczny położony w zachodniej Serbii. Swój rozwój zawdzięcza odpowiedniemu mikroklimatowi, jaki panuje na tym górzystym terenie.Po zakwaterowaniu oraz regeneracji czeka nas solidna porcja integracji …
Niedziela
Po śniadaniu udamy się na wyjazd fakultatywny do jednego z najpiękniejszych parków narodowych Serbii Tara, to kwintesencja serbskiej natury i krajobrazów. Zlokalizowany w zachodniej części kraju, tuż przy granicy z Bośnią park oferuje piękne widoki oraz możliwość aktywnego spędzenia czasu. Obejmuje obszar rzeki Driny oraz pasmo górskie Tara, a także wąwóz rzeki Derventy. Teren parku w 80 % porośnięty jest lasami, co daje mu status zielonych płuc Serbii. Zaovine Jezero zwane „klejnotem Tary” zlokalizowane pomiędzy miejscowościami Zaovine oraz Mitrovac. Kolor wody mieni się odcieniami błękitu i stanowi piękny element tutejszego krajobrazu. W upalne letnie dni można w jeziorze zażyć orzeźwiającej kąpieli.Następnie dojedziemy do Drvengradu. Początkowo wieś była zbudowana w 2000 roku do potrzeb filmu Życie jest cudem przez Emira Kusturicę. Na wzgórzu znajduje się pięćdziesiąt drewnianych chatek.Reżyser nadał tradycyjnej serbskiej wiosce nazwę Küstendorf – łącząc w niej swoje przezwisko „Kusta” z niemieckim przyrostkiem „dorf”, oznaczającym „wieś”. Drvengrad, czyli „drewniane miasto” (jak brzmi jej inna serbska nazwa).Przejedziemy Szargańską Ósemką – słynną kolejką wąskotorową, to zdecydowanie największa atrakcja zachodniej Serbii. Część trasy wąskotorówki układa się właśnie w kształt ósemki. Na krętym ponad 15-kilometrowym odcinku z Mokrej Góry do Šargan Vitasi wydrążono 22 tunele o łącznej długości prawie 5,5 km. Najdłuższy, imienia króla Aleksandra I, ma 1667 m. Budowniczowie pomiędzy kanionami i dolinami przerzucili też pięć mostów. Różnica wysokości, którą pokonuje kolejka na długości 3,5 km, wynosi 300 m. W najbardziej stromym miejscu kolejka wspina się pod kątem 18‰.Zobaczymy również malutki domek na skale rzeki Drina, który fascynuje swoim położeniem – odkąd jego zdjęcie ukazało się na łamach magazynu National Geographic stał się punktem obowiązkowym wycieczek na Bałkany. Mimo, że swoją sławę domek zyskał dopiero niedawno, to powstał przeszło 40 lat temu. Wybudowany został przez spędzającą tu wakacje grupę nastolatków, która wpadła na pomysł wybudowania na gołej skale platformy. Początkowo konstrukcja miała im jedynie umożliwić wygodne opalanie się na środku rzeki, jednak wkrótce pomysł nabrał o wiele większych rozmiarów. Na przestrzeni lat domek wielokrotnie był porywany i niszczony przez nurt rzeki. Jednak za każdym razem był odbudowywany na coraz to bardziej stabilnych i wytrzymałych fundamentach. Ten niecodzienny domek nominowany został do tytułu 7 cudów Serbii.Następnie przewidujemy czas wolny w Bajina Basta, to urokliwe miasteczko na pograniczu Serbii oraz Bośni. położone w malowniczej dolinie rzeki Drina. Miasto oferuje idealne połączenie naturalnego piękna i znaczenia historycznego. Dzięki zachowanej architekturze z końca XIX i początku XX wieku miasto emanuje niepowtarzalnym urokiem, któremu trudno się oprzeć.Wieczorem wrócimy do pokoi, a po regeneracji, dla chętnych kolejna porcja integracyjnego biesiadowania do białego rana …
Poniedziałek
Po śniadaniu oraz wykwaterowaniu przemierzymy niezwykle malowniczą trasę, wiodącą przez Czarnogórę do Morza Adriatyckiego. Po drodze zatrzymamy się nad Jeziorem Szkoderskim, to największe jezioro na Półwyspie Bałkańskim, położone na granicy Albanii i Czarnogóry. 2/3 jeziora leży w Czarnogórze, a 1/3 w Albanii.Jezioro ma charakter krasowy i znajduje się w dolinie położonej 7 km od brzegu morza.Następnie dojedziemy do Ulcinj. Atutem tego nadmorskiego miasta są rozległe piaszczyste plaże (w tym jedna dla naturystów), licząca ponad dwa tysiące lat, wysunięta w głąb morza starówka, orientalna atmosfera miasta i jego multietniczność. Spacerując krętymi, kamiennymi uliczkami, znajdziemy tu liczne budynki w stylu romańskim, gotyckim czy renesansowym, oczywiście z widocznymi wpływami orientu. W swej historii Ulcinj był także siedzibą piratów albańskich.Wieczorem zakwaterujemy się nad Adriatykiem, czas wolny na odpoczynek. Dla chętnych przewidujemy imprezę integracyjną na plaży.
Wtorek
Kolejny dzień potraktujemy regeneracyjnie, gdyż każdy spędzi go wg własnych upodobań, wypoczywając, plażując, konsumując itd. Część uczestników, zachwycona pogodą, malowniczością okolicy, zapragnie zapewne zostać na miejscu, a Ich dzień będzie obfitował w kąpiele, plażowanie, różnorakie zabawy itp. …:-)Natomiast dla aktywnych przewidujemy tradycyjny “fish picnic”,Wieczorem kolejna porcja integracji połączonej z bardzo dobrą, pozytywną zabawą …;-)
Środa
Po śniadaniu wyruszymy na kolejny wyjazd fakultatywny. Tym razem czeka nas niezwykłe wybrzeże Czarnogóry. Droga prowadzi praktycznie wzdłuż malowniczego wybrzeża Morza Adriatyckiego. Czeka na nas kilka fantastycznych miejsc.Najpierw pojedziemy do Baru. Miasto składa się z dwóch części – Starego i Nowego Baru. Stary Bar (dawniej Antivari – od położonego po przeciwnej stronie Adriatyku włoskiego Bari) zbudowany został prawdopodobnie jeszcze w VI wieku przez Rzymian. Po drodze zobaczymy gaje oliwne z słynną Starą masliną na Mirovici. Uważane jest za jedno z najstarszych drzew w Europie, w 2015 roku jego wiek oszacowano na około 2240 lat.Budowa twierdzy, której pozostałości możemy podziwiać do tej pory, rozpoczęta została jednak przez książąt Zety w XI wieku – miasto stało się wtedy jednym z ważniejszych ośrodków kulturalnych i politycznych na wybrzeżu Adriatyku. W okresie największego rozkwitu Bar konkurował z Dubrownikiem (należącym wtedy do Wenecji), w końcu Wenecjanie zdobyli go w 1443 roku. Stary Bar nie utracił swojej autonomii, wręcz przeciwnie: stał się miastem-państwem z własnym wojskiem, flagą i monetami. Potem miasto przeszło w posiadanie Imperium Osmańskiego, a następnie, pod koniec XIX w., Czarnogóry.Obecny, nienajlepszy wygląd tego miejsca spowodowany jest trzęsieniem ziemi, które miało tu miejsce w kwietniu 1979 roku. Trwało zaledwie 10 sekund, ale zniszczyło wiele starożytnych budynków, pomników i dzieł sztuki w okolicy. Od tego czasu miasto jest zrujnowane i opuszczone, cały czas prowadzone są jednak prace przy jego odbudowie.Wśród ruin znajdziemy m.in. dobrze zachowaną wieżę zegarową z czasów tureckich, resztki katedry św. Jerzego i XVII-wieczny meczet. Nowy Bar przyciąga turystów dobrze rozbudowaną infrastrukturą i portem jachtowym. Urok kurortu podkreślają malownicze uliczki, kawiarenki i restauracje. Po dziś dzień to także jeden z najważniejszych portów na Adriatyku.Kolejnym miejscem, o które zahaczymy tego jakże obfitego w atrakcje dnia, będzie Petrovac. To miasto, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z XIII w., choć osady na tym terenie działały już w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Lubiącym zwiedzać, Petrovac oferuje cerkiew, ruiny rzymskiego domu z II wieku, pozostałości twierdzy weneckiej oraz skaliste wysepki z cerkwią leżące naprzeciw miasta.W okolicy można również zobaczyć kilka monastyrów. Poza tym jest to prężnie rozwijający się kurort otoczony przepięknymi plażami, wybierany często także przez okoliczną ludność, a to ze względu na spokój i niepowtarzalny klimat.Po drodze zatrzymamy się przy słynnym punkcie widokowym, z którego będziemy podziwiać wyspę Sveti Stefan, jedno z najbardziej fotogenicznych, a zarazem niedostępnych miejsc Czarnogóry. Znane jest z publikacji turystycznych, okładek przewodników czy widokówek. Co roku zjeżdżają tu rzesze turystów podziwiać tę maleńką wioskę i podglądać jak bogacze spędzają wakacje.Następnie czeka nas przejazd przez Bečići – kurort z luksusowymi hotelami i dwukilometrową plażą, która w 1935 roku wygrała rywalizację o tytuł najpiękniejszej plaży Europy.
Bečići wybrali na miejsce pobytu w Czarnogórze m.in.: Madonna, Brad Pitt, Anjelina Jolie i zespół The Rolling Stones.
Następnie przejedziemy do Kotoru, miasteczka pełnego nieregularnych placów, świątyń i pałaców. Niesymetryczny układ pochodzi z okresu średniowiecza.Chociaż w 1979 roku Kotor został wpisany na listę UNESCO, to jego zabytki są w większości nieodrestaurowane, a nawet opustoszałe i pozamykane. ulice Starego Miasta nie mają nazw (za to każdy dom oznaczony jest osobnym numerem), w ich plątaninie postaramy się znaleźć XV-wieczny Pałac Namiestnika Wenecji (Kneževa palata), pałac rady miejskiej (Gradska vijećnica) z 1762 r., który w XIX w. wojska francuskie przekształciły w teatr, a także Katedrę św. Trypuna, której budowa została zakończona w 1166 r., a wnętrze skrywa wiele cennych zabytków. Nigdy niezdobyty przez Turków Kotor dzisiaj brany jest szturmem przez wielu przyjezdnych, którzy wędrują wzdłuż murów oraz pokonują niezliczone schodki prowadzące do twierdzy św. Jana.Przewidujemy czas wolny na posiłek w jednej z lokalnych konob – tradycyjnych tawern. Turyści ostrzą sobie tu zęby przede wszystkim na ryby i owoce morza, których okolica dostarcza w wielkim wyborze. Krewetki, langusty, ostrygi, mule, kalmary, pstrągi, karpie, węgorze przyrządzane są najczęściej na grillu, ale też na patelni, w garnku, w postaci szaszłyków, filetów, zup, potrawek.Pora na wizytę w Budvie, miasto stanowi centrum obleganej przez turystów Riwiery Budvańskiej, która rozciąga się od zatoki Trašte po Petrovac. Miejscowość przyciąga (poza zabytkami) malowniczymi widokami, wspaniałą roślinnością śródziemnomorską oraz licznymi piaszczystymi plażami. Odbywa się tam Festiwal Piosenki Śródziemnomorskiej i Międzynarodowy Festiwal Teatralny. Tak, to możliwe – na żywo Budva wygląda jeszcze lepiej niż na przedstawionych fotkach!Początki miasta sięgają IV w. p.n.e., a historia obfituje w przełomy i zmiany rządów. Znajdowało się ono pod panowaniem kolejno: Ilirów, Greków, Rzymian, Cesarstwa Bizantyjskiego, Serbów, Republiki Weneckiej, Monarchii Habsburgów, Austrii, Jugosławii… Tak burzliwa i intrygująca historia wiąże się oczywiście ze sporą liczbą zabytków. Dane nam będzie podziwiać:
- położoną na wysuniętym w morze cyplu, rozbudowaną i otoczoną murami przez Wenecjan w XV w. starówkę z cytadelą, której budowę rozpoczęto w V w. p.n.e., i murami obronnymi, których częścią jest twierdza Morgen z XIX w.,
- Konkatedrę św. Jana Chrzciciela – największą budowlę sakralną miasta z uważanym za cudowny obrazem Matki Boskiej Budvańskiej,
- kościół Santa Marija in Punta – najstarszą budowlę w mieście, zbudowaną w 840 r. przez benedyktynów,
- dwie cerkwie (w tym jedną z XII w.)
W okolicy znajduje się też wyspa św. Mikołaja – największa (2 km długości) wysepka na czarnogórskim wybrzeżu, nazywana przez autochtonów Hawajami.Uff, chyba wystarczy – czas wracać na kolejną imprezę integracyjną
Czwartek
Tuż po śniadaniu wykwaterujemy się i ruszymy do Albanii. Po przekroczeniu granicy czarnogórsko-albańskiej zatrzymamy się w Shkodrze – jednym z najstarszych albańskich miast i zarazem jednym z najważniejszych ze względu na kulturę i gospodarkę. Shkodra uważana jest za duszę Albanii, ponieważ zabytkowe, często popadające w ruinę zabudowania łączą się z komunistycznymi blokami oraz nowoczesnymi budowlami. Wiele z nich stoi niedokończona. Właśnie taka jest też Albania, więc określenie jest trafne. W Shkodrze trzeba zwiedzić ruiny zamku Rozafa, z którego roztacza się panorama miasta na tle Alp Albańskich i rozlewisko rzeki Bojana oraz ważne kościoły: meczet, katedrę chrześcijańską oraz prawosławną. Będąc na zamku warto wspomnieć legendę o Rozafie lub wejść do muzeum historii i legend zamku. Można też napić się kawy lub herbaty w tamtejszej kawiarni.Zatrzymamy się w jednym z najładniejszych kurortów nadmorskich północnej Albanii, gdzie przewidujemy czas wolny na plażowanie, posiłek, spacer, zakupy itp.Następnie przemierzymy niezwykle urokliwą trasę, wiodącą przez bajkowy Park Narodowy Ulza.Wieczorem czeka nas zakwaterowanie oraz kolejna porcja solidnej integracji, tym razem w klimatach albańskich …
Piątek
Po śniadaniu oraz wykwaterowaniu ruszymy w kierunku Macedonii. Zobaczymy malownicze widoki rozpościerające się w dolinie rzeki Crni Drim oraz Jeziora Debar. Przejedziemy przez piękne, górskie tereny Parku Narodowego Mavrovo.Następnie udamy się do kanionu Matka – najpiękniejszego w Macedonii, utworzonego na rzece Treska, gdzie dla chętnych przewidujemy rejs łódkami, zwiedzanie jaskini oraz cerkwi św. Mikołaja z XIII w.Późym popołudniem zakwaterujemy się w Skopje, największym mieście i stolicy Macedonii, położonego malowniczo nad rzeką Wardar.
Wieczorem, dla chętnych integracyjne Skopje „by night”.
Sobota
Po śniadaniu czas na zwiedzanie Skopje, miasta które stanowi główny ośrodek gospodarczy i kulturalny oraz dużą atrakcję dla odwiedzających. W starożytności istniała tu iliryjska osada Scupi, która należała do helleńskich Macedończyków i Rzymian. Główne atrakcje Skopje to ruiny z czasów rzymskich, architektoniczne perełki z okresu panowania tureckiego oraz najbardziej znana cerkiew św. Spasa z XVII wieku. Po zwiedzaniu czas wolny – pora na zakupy, przekąski itp,Po wszystkim czeka nas wesoły przejazd w kierunku Polski..
Niedziela
Nad ranem zatrzymamy się na dłuższy postój, podczas którego będzie można się posilić po pełnej wrażeń podróży. Historia kołem się toczy, w związku z tym skończymy tam, gdzie zaczęliśmy. W Krakowie, gdzie wylądujemy ok. południa.
- wyjazd fakultatywny do Parku Tara – 30 € (cena zawiera bilety wstępów oraz przejazd kolejką Sarganska Osmica)
- wyjazd fakultatywny po wybrzeżu Czarnogóry – 30 € (cena zawiera bilety wstępów)
- dopłata do pokoju 2-osobowego – 50 €/os (dopłata łączna, dot. wszystkich noclegów)
Wesoły autokar, wyposażony w wygodne rozkładane oraz rozsuwane fotele, toaletę, lodówkę, barek itp., zabierze nas w niezapomnianą podróż. Czas będziemy umilać sobie dobrą muzyką, filmami i karaoke. Zabierz kilka swoich ulubionych kawałków i pokaż nam, co lubisz! Jedziesz z nami pierwszy raz? Witamy na pokładzie!
Bardziej doświadczeni i zaprawieni w boju koledzy i koleżanki w mig wprowadzą Cię w arkana naszej radosnej gromadki! Jedziesz pierwszy, drugi, sto osiemdziesiąty raz? Zabierz trochę „prowiantu” – integrację czas zacząć!
Po drodze planujemy częste (co ok. 3 godziny) postoje na stacjach benzynowych. Można rozprostować kości i uzupełnić zapasy.
Nowy Sad jest kojarzony z austro-węgierską architekturą, wielokulturowością i wielonarodowością, festiwalami teatralnymi i dużym muzycznym wydarzeniem znanym w całej Europie – festiwalem Exit, obejmującym kilkanaście scen muzycznych.
Głównym obiektem naszego zainteresowanie będzie zabytkowa dzielnica miasta Stari Grad, z wieloma zabytkami, muzeami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Znajduje się tam wiele zabytkowych świątyń prawosławnych, katolickich, greckokatolickich, ewangelickich i innych, a także synagoga. W pobliżu mostu Varadin znajduje się port turystyczny goszczący statki wycieczkowe z całej Europy. Ponadto w mieście organizowane są rejsy po Dunaju. 
Podczas przewidzianego czasu wolnego będzie możliwość zasmakowania tutejszej kuchni – mieszaniny tradycji serbskich i węgierskich. Niech więc nikt nie waży się stołować w licznych tu pizzeriach! To byłby grzech śmiertelny. Zasada jest prosta: jeśli jesteśmy głodni, omijamy wszystkie miejsca, które mają „zachodnie” nazwy. Na okolicznym targu będzie można nabyć wszystko co domowe, m.in. rakiję wyrabianą przez chłopów. 
Następnie udamy się na zakwaterowanie w regionie Zlatibor. To słynny region turystyczny położony w zachodniej Serbii. Swój rozwój zawdzięcza odpowiedniemu mikroklimatowi, jaki panuje na tym górzystym terenie.
Po zakwaterowaniu oraz regeneracji czeka nas solidna porcja integracji … 
Zlokalizowany w zachodniej części kraju, tuż przy granicy z Bośnią park oferuje piękne widoki oraz możliwość aktywnego spędzenia czasu.
Obejmuje obszar rzeki Driny oraz pasmo górskie Tara, a także wąwóz rzeki Derventy. Teren parku w 80 % porośnięty jest lasami, co daje mu status zielonych płuc Serbii.
Zaovine Jezero zwane „klejnotem Tary” zlokalizowane pomiędzy miejscowościami Zaovine oraz Mitrovac.
Kolor wody mieni się odcieniami błękitu i stanowi piękny element tutejszego krajobrazu. W upalne letnie dni można w jeziorze zażyć orzeźwiającej kąpieli.
Następnie dojedziemy do Drvengradu. Początkowo wieś była zbudowana w 2000 roku do potrzeb filmu Życie jest cudem przez Emira Kusturicę. Na wzgórzu znajduje się pięćdziesiąt drewnianych chatek.
Reżyser nadał tradycyjnej serbskiej wiosce nazwę Küstendorf – łącząc w niej swoje przezwisko „Kusta” z niemieckim przyrostkiem „dorf”, oznaczającym „wieś”. Drvengrad, czyli „drewniane miasto” (jak brzmi jej inna serbska nazwa).
Przejedziemy Szargańską Ósemką – słynną kolejką wąskotorową, to zdecydowanie największa atrakcja zachodniej Serbii. Część trasy wąskotorówki układa się właśnie w kształt ósemki. Na krętym ponad 15-kilometrowym odcinku z Mokrej Góry do Šargan Vitasi wydrążono 22 tunele o łącznej długości prawie 5,5 km. Najdłuższy, imienia króla Aleksandra I, ma 1667 m.
Budowniczowie pomiędzy kanionami i dolinami przerzucili też pięć mostów. Różnica wysokości, którą pokonuje kolejka na długości 3,5 km, wynosi 300 m. W najbardziej stromym miejscu kolejka wspina się pod kątem 18‰.
Zobaczymy również malutki domek na skale rzeki Drina, który fascynuje swoim położeniem – odkąd jego zdjęcie ukazało się na łamach magazynu National Geographic stał się punktem obowiązkowym wycieczek na Bałkany. Mimo, że swoją sławę domek zyskał dopiero niedawno, to powstał przeszło 40 lat temu. Wybudowany został przez spędzającą tu wakacje grupę nastolatków, która wpadła na pomysł wybudowania na gołej skale platformy. Początkowo konstrukcja miała im jedynie umożliwić wygodne opalanie się na środku rzeki, jednak wkrótce pomysł nabrał o wiele większych rozmiarów. Na przestrzeni lat domek wielokrotnie był porywany i niszczony przez nurt rzeki. Jednak za każdym razem był odbudowywany na coraz to bardziej stabilnych i wytrzymałych fundamentach. Ten niecodzienny domek nominowany został do tytułu 7 cudów Serbii.
Następnie przewidujemy czas wolny w Bajina Basta, to urokliwe miasteczko na pograniczu Serbii oraz Bośni. położone w malowniczej dolinie rzeki Drina. Miasto oferuje idealne połączenie naturalnego piękna i znaczenia historycznego. Dzięki zachowanej architekturze z końca XIX i początku XX wieku miasto emanuje niepowtarzalnym urokiem, któremu trudno się oprzeć.
Wieczorem wrócimy do pokoi, a po regeneracji, dla chętnych kolejna porcja integracyjnego biesiadowania do białego rana … 
Jezioro ma charakter krasowy i znajduje się w dolinie położonej 7 km od brzegu morza.
Następnie dojedziemy do Ulcinj. Atutem tego nadmorskiego miasta są rozległe piaszczyste plaże (w tym jedna dla naturystów), licząca ponad dwa tysiące lat, wysunięta w głąb morza starówka, orientalna atmosfera miasta i jego multietniczność. Spacerując krętymi, kamiennymi uliczkami, znajdziemy tu liczne budynki w stylu romańskim, gotyckim czy renesansowym, oczywiście z widocznymi wpływami orientu. W swej historii Ulcinj był także siedzibą piratów albańskich.
Wieczorem zakwaterujemy się nad Adriatykiem, czas wolny na odpoczynek. Dla chętnych przewidujemy imprezę integracyjną na plaży. 
Część uczestników, zachwycona pogodą, malowniczością okolicy, zapragnie zapewne zostać na miejscu, a Ich dzień będzie obfitował w kąpiele, plażowanie, różnorakie zabawy itp. …:-)
Natomiast dla aktywnych przewidujemy tradycyjny “fish picnic”,
Wieczorem kolejna porcja integracji połączonej z bardzo dobrą, pozytywną zabawą …;-)
Najpierw pojedziemy do Baru. Miasto składa się z dwóch części – Starego i Nowego Baru. Stary Bar (dawniej Antivari – od położonego po przeciwnej stronie Adriatyku włoskiego Bari) zbudowany został prawdopodobnie jeszcze w VI wieku przez Rzymian. Po drodze zobaczymy gaje oliwne z słynną Starą masliną na Mirovici. Uważane jest za jedno z najstarszych drzew w Europie, w 2015 roku jego wiek oszacowano na około 2240 lat.
Budowa twierdzy, której pozostałości możemy podziwiać do tej pory, rozpoczęta została jednak przez książąt Zety w XI wieku – miasto stało się wtedy jednym z ważniejszych ośrodków kulturalnych i politycznych na wybrzeżu Adriatyku. W okresie największego rozkwitu Bar konkurował z Dubrownikiem (należącym wtedy do Wenecji), w końcu Wenecjanie zdobyli go w 1443 roku. Stary Bar nie utracił swojej autonomii, wręcz przeciwnie: stał się miastem-państwem z własnym wojskiem, flagą i monetami. Potem miasto przeszło w posiadanie Imperium Osmańskiego, a następnie, pod koniec XIX w., Czarnogóry.
Obecny, nienajlepszy wygląd tego miejsca spowodowany jest trzęsieniem ziemi, które miało tu miejsce w kwietniu 1979 roku. Trwało zaledwie 10 sekund, ale zniszczyło wiele starożytnych budynków, pomników i dzieł sztuki w okolicy. Od tego czasu miasto jest zrujnowane i opuszczone, cały czas prowadzone są jednak prace przy jego odbudowie.
Wśród ruin znajdziemy m.in. dobrze zachowaną wieżę zegarową z czasów tureckich, resztki katedry św. Jerzego i XVII-wieczny meczet. Nowy Bar przyciąga turystów dobrze rozbudowaną infrastrukturą i portem jachtowym. Urok kurortu podkreślają malownicze uliczki, kawiarenki i restauracje. Po dziś dzień to także jeden z najważniejszych portów na Adriatyku.
Kolejnym miejscem, o które zahaczymy tego jakże obfitego w atrakcje dnia, będzie Petrovac. To miasto, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z XIII w., choć osady na tym terenie działały już w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Lubiącym zwiedzać, Petrovac oferuje cerkiew, ruiny rzymskiego domu z II wieku, pozostałości twierdzy weneckiej oraz skaliste wysepki z cerkwią leżące naprzeciw miasta.
W okolicy można również zobaczyć kilka monastyrów. Poza tym jest to prężnie rozwijający się kurort otoczony przepięknymi plażami, wybierany często także przez okoliczną ludność, a to ze względu na spokój i niepowtarzalny klimat.
Po drodze zatrzymamy się przy słynnym punkcie widokowym, z którego będziemy podziwiać wyspę Sveti Stefan, jedno z najbardziej fotogenicznych, a zarazem niedostępnych miejsc Czarnogóry. Znane jest z publikacji turystycznych, okładek przewodników czy widokówek. Co roku zjeżdżają tu rzesze turystów podziwiać tę maleńką wioskę i podglądać jak bogacze spędzają wakacje.
Następnie czeka nas przejazd przez Bečići – kurort z luksusowymi hotelami i dwukilometrową plażą, która w 1935 roku wygrała rywalizację o tytuł najpiękniejszej plaży Europy.
Chociaż w 1979 roku Kotor został wpisany na listę UNESCO, to jego zabytki są w większości nieodrestaurowane, a nawet opustoszałe i pozamykane. ulice Starego Miasta nie mają nazw (za to każdy dom oznaczony jest osobnym numerem), w ich plątaninie postaramy się znaleźć XV-wieczny Pałac Namiestnika Wenecji (Kneževa palata),
pałac rady miejskiej (Gradska vijećnica) z 1762 r., który w XIX w. wojska francuskie przekształciły w teatr, a także Katedrę św. Trypuna, której budowa została zakończona w 1166 r., a wnętrze skrywa wiele cennych zabytków. Nigdy niezdobyty przez Turków Kotor dzisiaj brany jest szturmem przez wielu przyjezdnych, którzy wędrują wzdłuż murów oraz pokonują niezliczone schodki prowadzące do twierdzy św. Jana.
Przewidujemy czas wolny na posiłek w jednej z lokalnych konob – tradycyjnych tawern. Turyści ostrzą sobie tu zęby przede wszystkim na ryby i owoce morza, których okolica dostarcza w wielkim wyborze. Krewetki, langusty, ostrygi, mule, kalmary, pstrągi, karpie, węgorze przyrządzane są najczęściej na grillu, ale też na patelni, w garnku, w postaci szaszłyków, filetów, zup, potrawek.
Pora na wizytę w Budvie, miasto stanowi centrum obleganej przez turystów Riwiery Budvańskiej, która rozciąga się od zatoki Trašte po Petrovac. Miejscowość przyciąga (poza zabytkami) malowniczymi widokami, wspaniałą roślinnością śródziemnomorską oraz licznymi piaszczystymi plażami. Odbywa się tam Festiwal Piosenki Śródziemnomorskiej i Międzynarodowy Festiwal Teatralny. Tak, to możliwe – na żywo Budva wygląda jeszcze lepiej niż na przedstawionych fotkach!
Początki miasta sięgają IV w. p.n.e., a historia obfituje w przełomy i zmiany rządów. Znajdowało się ono pod panowaniem kolejno: Ilirów, Greków, Rzymian, Cesarstwa Bizantyjskiego, Serbów, Republiki Weneckiej, Monarchii Habsburgów, Austrii, Jugosławii…
Tak burzliwa i intrygująca historia wiąże się oczywiście ze sporą liczbą zabytków. Dane nam będzie podziwiać:
Uff, chyba wystarczy – czas wracać na kolejną imprezę integracyjną 
Właśnie taka jest też Albania, więc określenie jest trafne. W Shkodrze trzeba zwiedzić ruiny zamku Rozafa, z którego roztacza się panorama miasta na tle Alp Albańskich i rozlewisko rzeki Bojana oraz ważne kościoły: meczet, katedrę chrześcijańską oraz prawosławną. Będąc na zamku warto wspomnieć legendę o Rozafie lub wejść do muzeum historii i legend zamku. Można też napić się kawy lub herbaty w tamtejszej kawiarni.
Zatrzymamy się w jednym z najładniejszych kurortów nadmorskich północnej Albanii, gdzie przewidujemy czas wolny na plażowanie, posiłek, spacer, zakupy itp.
Następnie przemierzymy niezwykle urokliwą trasę, wiodącą przez bajkowy Park Narodowy Ulza.
Wieczorem czeka nas zakwaterowanie oraz kolejna porcja solidnej integracji, tym razem w klimatach albańskich … 
Następnie udamy się do kanionu Matka – najpiękniejszego w Macedonii, utworzonego na rzece Treska, gdzie dla chętnych przewidujemy rejs łódkami, zwiedzanie jaskini oraz cerkwi św. Mikołaja z XIII w.
Późym popołudniem zakwaterujemy się w Skopje, największym mieście i stolicy Macedonii, położonego malowniczo nad rzeką Wardar.
W starożytności istniała tu iliryjska osada Scupi, która należała do helleńskich Macedończyków i Rzymian.
Główne atrakcje Skopje to ruiny z czasów rzymskich, architektoniczne perełki z okresu panowania tureckiego oraz najbardziej znana cerkiew św. Spasa z XVII wieku.
Po zwiedzaniu czas wolny – pora na zakupy, przekąski itp,
Po wszystkim czeka nas wesoły przejazd w kierunku Polski.. 
